Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
Błąd
  • Wystąpił błąd podczas wczytywania komponentu: com_finder, 1

20 lat Instytutu Mikołowskiego

22.11.2019 2 00122.11.2019 2 002

21 listopada Instytut Mikołowski zainaugurował dwudniowe obchody jubileuszu XX-lecia istnienia.

Goście przybyli z tej okazji do obecnej siedziby placówki przy ul. Konstytucji 3-go Maja mieli okazję uczestniczyć w dwóch spotkaniach autorskich. Podczas pierwszego swój tom wierszy „Wszyscy inni” promował Piotr Matywiecki, drugie poświęcone było książkowemu esejowi „Kafka. Życie w przestrzeni bez rozstrzygnięć” Tadeusza Sławka, który przybył do IM bezpośrednio po wcześniejszym spotkaniu w Miejskiej Placówce Muzealnej. Obydwie pozycje ukazały się nakładem Instytutu Mikołowskiego.

Tak o placówce pisze w okolicznościowym tekście jej dyrektor Maciej Melecki:
Instytut Mikołowski jest instytucją tyleż szczególną, co niewątpliwie specyficzną w skali naszego kraju. Podkreślanie wyjątkowości miejsca i działalności IM nie wydaje mi się – subiektywnie oczywiście na to patrząc – czymś przesadnym, albowiem tworząc to miejsce od samego początku, byłem bezpośrednim uczestnikiem wszelkiej ewolucji tej instytucji, która nie powstała bynajmniej znikąd, ponieważ miała swoje mocne zakotwiczenie w tym, co ją poprzedzało, i w konsekwencji okazała się miejscem silnie rozpoznawalnym dla wszystkich żywo zainteresowanych współczesną literaturą. Rzadki to wszak przypadek, ażeby w mieście nieledwie 40 tyś, niemającym konkretnej tradycji literackiej, nagle nastąpiła eksplozja poetycka i literacka. A tak właśnie stało się w Mikołowie u początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. U progu roku 1999 Rada Miejska Miasta Mikołowa, na wniosek Burmistrza Miasta Marka Balcera, powołała do życia Instytut Mikołowski. Pierwszym dyrektorem IM został Paweł Targiel, a pracownikami poeci: Maciej Melecki, Krzysztof Siwczyk i Arkadiusz Kremza. Tym samym redakcja Arkadii – pisma katastroficznego, powstałego w Mikołowie w 1996 roku, znalazła nowe miejsce, i – niejako z marszu – w IM ukazał się kolejny numer pisma, a w raz z nim pierwsza książka afiliowana przy bibliotece pisma. Była nią Reszta krwi autorstwa Rafała Wojaczka – tom wierszy zawierający nieznane lub niepublikowane dotąd wiersze mikołowskiego poety – w którego dawnym rodzinnym mieszkaniu swą siedzibę otrzymał IM. Działania IM skoncentrowane były nieustannie na kreowaniu życia literackiego i naukowego w postaci rozlicznych spotkań autorskich, organizowaniu sesji naukowych, wydawaniu Arkadii i książek: poetyckich, filozoficznych, naukowych, historycznych, przekładowych. Efektem tych wszystkich dwudziestu lat, jakie upłynęły w kwietniu 2019 r. od momentu powstania instytucji, jest osiągnięcie rangi miejsca wyjątkowego w skali kraju, albowiem nieczęsto się zdarza, by w tak małym mieście – jakim jest Mikołów względem, chociażby, miast ościennych – udało się, dzięki ogromnemu zapałowi ludzi pracujących i współpracujących z IM, stworzyć magnetyczne miejsce dla miłośników literatury i sztuki z całego kraju. IM – jako instytucja i wydawnictwo – stanowczo swymi działaniami dawał wyraz niezgodzie na zalew populistycznej i koniunkturalnej kultury, dostarczającej tylko rozrywkę dostrojoną do masowych gustów, kreując publikowanymi książkami czy organizowanymi spotkaniami nieustanną potrzebę myślenia krytycznego i alternatywnego wobec narzucanych standardów. Niezależność działań, której IM od początku hołdował, daje spore możliwości oferowania odbiorcom szerokiego spektrum indywidualnych aktywności poszczególnych twórców. Badania i interpretacje ich dorobku – czego najdobitniejszym przykładem jest chociażby edycja dzieł wszystkich Witolda Wirpszy, zapoczątkowana w IM w 2005 roku – czyni, podług naszego myślenia, jedyną drogę zmierzającą w stronę przezwyciężenia opresji miernoty współczesnego świata. Publikacja tomów poezji współczesnej, operującej różnorodną skalą wypowiedzi, w której decydującym aspektem jest indywidualny rys języka, jego wielorejestrowe zderzanie i skłócenie (mam tu na myśli takie tomy jak: Pora roku Tomaža Šalamuna, Dziennik rozbitka Krzysztofa Karaska, Kapsle i etykietki Andrzeja Niewiadomskiego, Fe Jerzego Suchanka, Chwila nieuwagi Marka Forda, Bezczynność butów Rona Padgetta, Ludzkie nieludzkie Piotra Kępińskiego czy Czarny organizm Juliusza Pielichowskiego) koreluje zarazem z masą krytyczną zawartą w książkach eseistycznych (Świadomość Piotra Matywieckiego, Złote myśli samobójcze Marka K. E Baczewskiego, Dziennik. Teksty krytyczne Kazimierza Ratonia, Podania Cezarego Domarusa, Nie bez reszty Tadeusza Sławka). To właśnie w nich – wydawanych przez IM książkach – czytelnik natknie się na wielorodną wizję świata, którego centralną postacią jest kreująca go jednostka – wymykająca się powierzchownemu odbiorowi i będąca w stanie zwarcia z obiegowymi i banalnymi sądami o jej naturze czy charakterze. Rozwijaniu i eksponowaniu takich właśnie ujęć – przez najbliższe lata – niewątpliwie będziemy poświęcać nasze wysiłki.

22.11.2019 2 00322.11.2019 2 00422.11.2019 2 00522.11.2019 2 00622.11.2019 2 00722.11.2019 2 00822.11.2019 2 00922.11.2019 2 01022.11.2019 2 01122.11.2019 2 012

SZUKAJ NA STRONIE GM

KALENDARIUM

NA AFISZU

29.02.2024 plakat 01 001 29.02.2024 plakat 01 002

 27.03.2024 plakat 01 00223.03.2024 plakat 02 001

24.03.2024 plakat 01 00123.03.2024 plakat 02 002

28.03.2024 plakat 010124.03.2024 plakat 01 002

23.03.2024 plakat 02 00323.03.2024 plakat 02 004

 
Przewiń na górę